Treatment – โครงเรื่องขยาย
Treatment
n. การรักษา, การเยียวยา, การปฏิบัติต่อ, การกระทำต่อ, วิธีการทางวรรณกรรม
treatment ในการเขียนบท หมายถึงโครงเรื่องขยาย คือมีการเขียนคำอธิบายขยายเนื้อเรื่องชัดเจนมากขึ้น เหมือนรูปแบบของนวนิยายหรือเรื่องสั้น มีการบรรยายรายละเอียดต่างๆที่จำเป็นต่อการเล่าเรื่อง เช่น ชื่อตัวละคร ลักษณะตัวละคร สถานการณ์ต่างๆ สถานที่ วัน เวลา เหตุผลของตัวละคร ฯ แต่ยังไม่มีบทสนทนา (นอกจากว่า จะเป็นประโยคสำคัญ)
treatment หนังสั้น มักมีความยาวประมาณ 1 หน้ากระดาษ A4 เป็นบทที่นิยมมอบให้คนอื่นอ่าน เพราะจะมีรายละเอียดที่มากพอจะเล่าเรื่องได้สมบูรณ์แล้ว ด้วยเหตุนี้ จึงมักตั้งชื่อตัวละครไปด้วย
อย่างที่เคยกล่าวมาว่า ชื่อตัวละครของหนังสั้นที่ดี ควรจะสื่อถึงcharacterด้วย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ถึงกับสื่อสารได้ทันที แต่ก็ดีกว่าไม่ใช่หรือ ถ้าเราจะไม่ได้คิดมามั่วๆ
ตัวอย่างการเขียนบท ที่จะพัฒนาในขั้นตอนต่อๆไป
ชื่อตัวละคร
ชายชรา ช่างซ่อมรองเท้า ชื่อ ลุงสม (สม =1.เหมาะ, ควร, รับกัน. 2.ร่วมด้วยกัน, รวมกัน. 3.ความสงบ, ความราบคาบ 4.เท่ากัน, เสมอกัน, เช่น สมดุล สมมูล) เสมือนว่าเป็นตัวละครที่ ต้องการความสมดุล อยากมีวิถีชีวิตที่เหมาะกับตัวเอง
ลูกชายลุงสม ชื่อ สมบัติ มีลักษณะของการใส่ชื่อพ่อ ไว้ในชื่อลูก ตามที่นิยมกันของคนสมัยก่อน (สมบัติ = ความถึงพร้อม หมายถึง ทรัพย์สิน เงินทอง ของใช้ที่มีอยู่ เป็นต้น.) เป็นตัวละครที่พยายามหยิบยื่นวัตถุ ทรัพย์สิน เงินทอง ให้พ่อ
ลูกสะใภ้ เมียสมบัติ ชื่อ ศรี (ศรี = 1.มิ่ง,สิริมงคล 2.ความรุ่งเรือง, ความเจริญ 3.ความงาม,ความสว่างสุกใส) เป็นตัวละครที่ยึดติดกับความเป็นสิริมงคล ความเป็นสง่าราศรี จนมองว่าอาชีพซ่อมรองเท้าดูไม่น่ายกย่อง
Treatment
ที่ตลาดสดริมคลอง ย่านชานเมือง ลุงสม ชายชราอายุราว 70 ปี ช่างซ่อมรองเท้า นั่งทำงานของตนอยู่ที่มุมประจำทุกวันๆ ด้วยใบหน้าที่ปราศจากความทุกข์ใดๆ ทักทายผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างเป็นกันเอง เสมือนลูกหลานญาติมิตร ตกเย็นลุงสมเก็บของเล็กๆน้อยๆเข้ากระเป๋า ส่วนของหนักๆอย่างทั่ง ฆ้อน ก็ทิ้งไว้ที่ร้าน ลุงสมเดินกลับบ้านริมน้ำ นั่งกินข้าวกับแมวพเนจรที่มาอาศัยชายคาด้วย
เช้าวันใหม่ ลุงสมตื่นแต่เช้าเตรียมตัวจะไปตลาด หันไปเห็นสมบัติ ลูกชายอายุ35 และ ศรีลูกสะใภ้ อายุราว30 ขับรถมาจอดรถหน้าบ้าน สมบัติบอกว่าวันนี้จะมารับพ่อไปอยู่บ้านหลังใหม่
ที่บ้านหลังใหม่ ลุงสมเคอะๆเขินๆกับข้าวของเครื่องใช้ต่างๆภายในบ้านหลังใหญ่ คืนแรกถึงกับนอนไม่หลับ กว่าจะหลับก็เกือบสว่าง ตื่นมาตอนสายๆก็พบว่าสมบัติกับศรีออกไปทำงานแล้ว แต่ได้จัดเตรียมอาหารไว้เป็นอย่างดี ทั้งวันลุงสมก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นั่งๆนอนๆ ตอนเย็นสมบัติกับศรีซื้อข้าวปลาอาหารมามากมาย ซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าคู่ใหม่มาให้ลุงสม และศรีก็ซื้อรองเท้าคู่ใหม่มาให้สมบัติด้วย
วันรุ่งขึ้น ลุงสมนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาอย่างเบื่อหน่ายอยู่คนเดียว พอตกเย็นลูกชายกับลูกสะใภ้ก็กลับมา สมบัติบอกลุงสมว่า เพื่อนบ้านจับนกเขาได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนกลางวันเขาจะเอามาให้ พ่อก็รับไว้ละกัน พ่อจะได้มีอะไรทำแก้เบื่อ
บ่ายวันต่อมา ลุงสมเล่นกับนกเขาในกรง แต่ดูมันช่างเหงาหงอยเหลือเกิน ลุงสมเลยเดินเลี่ยงไปหลังบ้าน ไปพบกับรองเท้าคู่เก่าของลูกชายเข้า ก็อดไม่ได้ที่จะเอามาซ่อม แต่ก็ไม่มีทั่ง ลุงสมเลยตัดสินใจหิ้วรองเท้าคู่นั้น เดินออกจากบ้านไปที่ร้านเป็นระยะทางเกือบ3กิโล และรองเท้าคู่ใหม่ที่ลูกสะใภ้ซื้อให้ก็กัดเท้าจนแดง
ลุงสมนั่งซ่อมรองเท้าลูกชายอยู่ที่ร้านจนเสร็จ ก็เดินกลับมาถึงที่บ้านริมน้ำตอนเย็นๆ นั่งขัดรองเท้าอยู่อย่างขะมักเขม้น แมวพเนจรตัวนั้นนั่งมองลุงสมอยู่ จนกระทั่งสมบัติกับศรีขับรถมาถึง สมบัติตรงไปหาพ่อด้วยความฉุนเฉียว แต่พอได้เห็นภาพว่าพ่อทำอะไรอยู่ ก็ถึงกับนิ่งอึ้ง ลุงสมบอกว่าซ่อมเสร็จพอดี ลองสวมดูว่าใช้ได้ไหม
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บ้านใหม่ ลุงสมสวมรองเท้าคู่เก่าเดินลงมาจากบ้าน ศรีเดินตามมาติดๆ เจ้าแมวตัวนั้นนอนอาบแดดอยู่หน้าบ้าน(มันถูกพามาด้วย) สมบัติเช็ครถเสร็จ กำลังปิดฝากระโปรงพอดี สมบัติเดินไปเปิดประตูรถให้พ่อนั่งหน้า ศรีนั่งหลัง ส่วนตนเองก็กำลังจะเดินไปด้านคนขับ เหลือบไปเห็นกรงนกเขา จึงแวะเปิดกรง ปล่อยนกไป ก่อนขึ้นรถขับออกไป ที่ตลาด รถของสมบัติขับมาจอด ลุงสมเปิดประตูลงรถมา สมบัติตะโกนจากในรถ
“เดี๋ยวตอนเย็นผมมารับนะพ่อ”
ลุงสมยิ้ม พยักเพยิดหน้า แล้วเดินตรงไปยังร้านซ่อมรองเท้านั้น สมบัติใส่เกียร์ถอยหลัง แล้วเหยียบคันเร่ง ด้วยรองเท้าคู่เก่าที่พ่อซ่อมให้
-จบ-
ได้ความรู้เลยครับ กำลังจะต้องสอบพอดีเลย
ดีใจด้วย ครับ เป็นกำลังใจ ให้นะครับ